معنی رشوت خواری - جستجوی لغت در جدول جو

رشوت خواری

لغت نامه دهخدا

رشوه خوار

کسی که رشوه می گیرد، رشوه خور، رشوه گیر

فرهنگ فارسی عمید

درشت خواری

(دُ رُ خوا / خا)

درشت خوار بودن. صفت و عمل درشت خوار:
بر رغبت آن درشت خواری
کردش به جواب نرم یاری.
نظامی

لغت نامه دهخدا

رشوه خوار

(گُ / گَ بَ تَ / تِ)

رشوت خور. مرتشی. رشوت خوار. رشوه خور. رشوه گیر. رشوت گیر. (از یادداشت مؤلف). آنکه رشوه گیرد. پاره ستاننده. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به رشوه و مترادفات کلمه شود

لغت نامه دهخدا

رشوه خوری

(رِشْ / رُشْ وَ / وِ خوَ / خُ)

رشوه خواری. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به رشوه خواری و رشوه خور و رشوه خوردن شود

لغت نامه دهخدا

گوشت خواری

(خوا / خا)

عمل گوشت خوار، صفت گوشتخوار. رجوع به گوشتخوار شود

لغت نامه دهخدا

رشوه خواره

(رِشْ / رُشْ وَ / وِ خوا / خا رَ / رِ)

رشوه خوار. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به رشوه خوار شود

لغت نامه دهخدا

رشوت خوار

(گُ)

آتشخوار. (مجموعۀ مترادفات ص 178). رشوه خوار. پاره گیر. رشوه خور. (یادداشت مؤلف) :
این رشوت خواران فقهایند شما را
ابلیس فقیه است گر اینها فقهایند.
ناصرخسرو.
و رجوع به رشوه خوار و رشوستان شود

لغت نامه دهخدا

رشوه خواری

(رِشْ / رُشْ وَ / وِ خوا / خا)

عمل رشوه خوار. رشوت خواری. ارتشاء. (یادداشت مؤلف). عمل رشوه خوار. رشوه گیری. رشوه خوری. (فرهنگ فارسی معین). و رجوع به رشوت خوار و رشوه خوار و رشوت خواری شود

لغت نامه دهخدا

رشوت خور

(گُ)

کسی که رشوه و پاره می گیرد. (از ناظم الاطباء). رشوت گیر و مباشر آن. (آنندراج). رشوت خوار. و رجوع به رشوت خوار و رشوت ستان شود

لغت نامه دهخدا